همه مقالات

مقیاس پذیری در بلاکچین چیست؟

۸ اردیبهشت، ۱۴۰۴
8 دقیقه زمان مطالعه
مقیاس پذیری در بلاکچین چیست؟

در دنیای امروز، وابستگی به داده و ارتباطات دیجیتال هر روز پررنگ‌تر می‌شود. میلیاردها تراکنش، قرارداد، رای‌گیری و مبادله، نیازمند بستری هستند که نه تنها امن باشد، بلکه بتواند با سرعتی بی‌وقفه پاسخگوی نیازهای رو به رشد جهان باشد. بلاکچین به عنوان یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های قرن بیست‌ویکم، وعده این تحول را داده است؛ اما مانند هر فناوری بزرگ دیگری، موانع و چالش‌های خاص خود را دارد.

تصور کنید زیرساختی که قرار است پایه‌ی اقتصاد جهانی آینده باشد، در برابر هجوم میلیون‌ها کاربر دچار کندی شود؛ هزینه‌ها به شدت افزایش یابد و انتظارها طولانی‌تر شود. در اینجاست که ضعف‌های فنی آشکار می‌شود.

در این میان، یکی از پیچیده‌ترین و حیاتی‌ترین مسائل، بدون شک به توانایی شبکه‌ها برای رشد و مدیریت فشارهای فزاینده باز می‌گردد. اینکه یک فناوری بلاکچینی بتواند بدون خطر کردن در امنیت و تمرکززدایی، مقیاس خود را با نیازهای واقعی تطبیق دهد، به معیاری برای بلوغ و موفقیت آن تبدیل شده است.

در این مقاله، با نگاهی موشکافانه به این چالش بنیادی می‌پردازیم؛ بررسی می‌کنیم که چرا این مشکل به وجود آمده، چه عواملی آن را تشدید می‌کنند و چه راهکارهایی برای عبور از این مانع طراحی شده است. مسیر پیچیده‌ای پیش روست، اما درک دقیق این مسئله می‌تواند دریچه‌ای به آینده‌ای بازتر، سریع‌تر و هوشمندانه‌تر باز کند.

مفهوم مقیاس پذیری

مقیاس‌پذیری در بلاکچین به توانایی یک شبکه برای پردازش تعداد زیادی تراکنش در ثانیه (TPS) بدون کاهش کارایی یا امنیت اشاره دارد. شبکه‌ای که مقیاس‌پذیر باشد می‌تواند با افزایش کاربران و تراکنش‌ها، همچنان عملکرد مطلوب خود را حفظ کند.

تاثیر مقیاس پذیری در بلاکچین | نوسان

چالش‌های مقیاس پذیری

بلاکچین‌های اولیه مانند بیت‌کوین و اتریوم به دلیل ساختار غیرمتمرکز خود با محدودیت سرعت پردازش تراکنش‌ها روبرو هستند. این محدودیت باعث می‌شود کارمزدها افزایش یافته، تایید معاملات با تاخیر انجام شود و در نتیجه تجربه کاربری کاهش یابد. رفع این چالش برای رشد جهانی بلاکچین ضروری است.

مقیاس پذیری بیت کوین

بیت‌کوین به طور متوسط تنها قادر به پردازش حدود ۷ تراکنش در ثانیه است. این عدد در مقایسه با سیستم‌های پرداخت سنتی مانند کارتعای بانکی که هزاران تراکنش را در همان بازه زمانی مدیریت می‌کنند، بسیار پایین محسوب می‌شود.
این محدودیت ناشی از طراحی اولیه بیت‌کوین است که اولویت را به امنیت و غیرمتمرکز بودن داده است. اما همین ویژگی، باعث شده مقیاس‌پذیری یکی از چالش‌های اصلی بیت‌کوین باشد و تلاش‌هایی برای بهبود آن، مانند توسعه شبکه لایتنینگ، شکل بگیرد.

موانع مقیاس پذیری

  1. محدودیت اندازه بلاک‌ها: یکی از اصلی‌ترین دلایل کند بودن بلاکچین‌های اولیه و مشکلات مقیاس‌پذیری است. افزایش اندازه بلاک یک راه حل است، اما می‌تواند به تمرکز بیشتر منجر شود که خلاف ماهیت غیرمتمرکز بلاکچین است.

  2. سرعت پایین مکانیسم اجماع: یکی از دلایل اصلی کند بودن و مقیاس‌پذیری پایین در بلاکچین‌های سنتی است و به همین دلیل امروزه پروژه‌ها به سمت طراحی اجماع‌های سریع‌تر و کارآمدتر حرکت کرده‌اند.

  3. پیچیدگی قراردادهای هوشمند: قراردادهای هوشمند هرچقدر پیچیده‌تر باشند، اجرای آن‌ها به منابع بیشتری نیاز دارد. این پیچیدگی باعث می‌شود پردازش و تأیید تراکنش‌های مرتبط با این قراردادها زمان بیشتری ببرد و فشار بیشتری به شبکه وارد شود، در نتیجه سرعت بلاکچین کاهش می‌یابد و مقیاس‌پذیری محدود می‌شود.

  4. تعداد زیاد گره‌های شبکه و نیاز به تایید همه آنها: هرچه تعداد گره‌ها (نودها) در یک شبکه بلاکچین بیشتر باشد، زمان بیشتری برای رسیدن به اجماع و تایید تراکنش‌ها نیاز است. این افزایش زمان باعث کند شدن پردازش شبکه می‌شود.

  5. محدودیت‌های پهنای باند شبکه: اگر سرعت اینترنت و ظرفیت انتقال داده بین گره‌ها محدود باشد، ارسال و دریافت اطلاعات (مثل بلاک‌ها و تراکنش‌ها) کند می‌شود و در نتیجه کل شبکه با تأخیر و ازدحام مواجه می‌شود.

  6. محدودیت‌های پردازشی گره‌ها: توان محاسباتی گره‌ها محدود است. اگر گره‌ها نتوانند به سرعت تراکنش‌ها و بلاک‌های جدید را پردازش کنند، سرعت شبکه کاهش پیدا می‌کند و امکان پردازش همزمان تراکنش‌های زیاد محدود می‌شود.

  7. افزایش داده‌های ذخیره‌شده در شبکه: با افزایش تعداد تراکنش‌ها و داده‌های ثبت شده روی بلاکچین، اندازه کلی بلاکچین بسیار بزرگ می‌شود. این باعث می‌شود گره‌ها برای ذخیره‌سازی و همگام‌سازی اطلاعات جدید به زمان و منابع بیشتری نیاز داشته باشند و شبکه کندتر شود.

مشکلات و راه حل های بهبود مقیاس پذیری در بلاکچین | نوسان

راهکارهای بهبود مقیاس پذیری

برای غلبه بر مشکلات مقیاس‌پذیری در بلاکچین، راهکارهای متنوعی پیشنهاد شده که هر کدام با هدف افزایش سرعت، کاهش هزینه‌ها و حفظ امنیت طراحی شده‌اند. در ادامه به مهم‌ترین این راهکارها اشاره می‌کنیم:

افزایش حجم بلاک‌ها

افزایش اندازه بلاک می‌تواند تعداد بیشتری از تراکنش‌ها را در هر بلاک جای دهد، اما ممکن است منجر به تمرکز بیشتر گره‌ها شود.

اندازه بلاک چیست؟

اندازه بلاک یعنی حجم داده یا ظرفیت اطلاعاتی که یک بلاک می‌تواند نگه دارد.
مثلاً در بیت‌کوین، اندازه هر بلاک تقریباً ۱ مگابایت است. اگر این اندازه افزایش یابد، تعداد بیشتری تراکنش می‌تواند در یک بلاک گنجانده شود.

افزایش اندازه بلاک یعنی افزایش "عرض" یا "گنجایش" بلاک، نه طول یا تعداد آنها.

 ارتفاع بلاک (Block Height) چیست؟

ارتفاع بلاک یعنی تعداد بلاک‌های ساخته شده از زمان شروع بلاکچین (بلاک جنسیس - Genesis Block).
هر بلاک که به بلاکچین اضافه می‌شود، ارتفاع شبکه یک عدد افزایش پیدا می‌کند.

مثلاً اگر ۸۰۰,۰۰۰ بلاک از اول ایجاد شده باشد، ارتفاع بلاکچین ۸۰۰,۰۰۰ است.

 ارتفاع بلاک به تعداد بلاک‌ها مربوط است، نه به اندازه یا حجم هر بلاک.

افزایش پاداش استخراج

تشویق استخراج‌کنندگان به پردازش و استخراج بلاک‌های بزرگ‌تر می‌تواند انگیزه بیشتری برای بهبود مقیاس‌پذیری ایجاد کند.

مطلب پیشنهادی: ماینر چیست؟


کاهش حجم تراکنش‌‌های شبکه

استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی داده‌ها می‌تواند اندازه تراکنش‌ها را کاهش داده و فضای بیشتری برای تراکنش‌های بیشتر فراهم کند.


استفاده از بلاکچین های لایه دوم

راهکارهایی مانند شبکه لایتنینگ برای بیت‌کوین یا Optimistic Rollups برای اتریوم، تراکنش‌ها را خارج از زنجیره اصلی پردازش کرده و سپس نتایج را در بلاکچین ثبت می‌کنند.


استفاده از روش‌های جدید اجماع

استفاده از الگوریتم‌های اجماع جدید مانند اثبات سهام (PoS) یا گواه اثبات اعتبار (PoA) می‌تواند سرعت پردازش را افزایش دهد.


شاردینگ در بلاکچین

در شاردینگ، بلاکچین به بخش‌های کوچکتری به نام شارد تقسیم می‌شود که هر کدام می‌توانند به طور مستقل تراکنش‌ها را پردازش کنند و در نتیجه بار کاری کل شبکه کاهش می‌یابد.

مزایا و معایب روش‌های مقیاس‌پذیری

روش مزایا معایب
افزایش حجم بلاک افزایش ظرفیت تراکنش ریسک تمرکز بیشتر
لایه دوم افزایش سرعت و کاهش هزینه پیچیدگی بیشتر در پیاده‌سازی
شاردینگ تقسیم بار شبکه، پردازش موازی چالش‌های امنیتی و همگام‌سازی
تغییر اجماع سرعت بیشتر، انرژی کمتر تغییرات بنیادین در شبکه

عوامل موثر بر عملکرد بلاکچین

  • مکانیسم اجماع:
    نوع الگوریتم اجماع تاثیر زیادی بر سرعت و امنیت شبکه دارد.

  • تأخیر شبکه:
    سرعت انتقال داده بین گره‌ها.

  • زیرساخت گره:
    توان سخت‌افزاری گره‌ها بر سرعت پردازش تاثیرگذار است.

  • تعداد گره‌ها:
    افزایش تعداد گره‌ها می‌تواند باعث کندی تایید تراکنش شود.

  • پیچیدگی قرارداد هوشمند:
    قراردادهای پیچیده‌تر زمان پردازش بیشتری می‌طلبند.

  • اندازه تراکنش:
    تراکنش‌های بزرگ‌تر فضای بیشتری از بلاک را اشغال می‌کنند.

  • ذخیره‌سازی محلی گره:
    ظرفیت ذخیره‌سازی گره‌ها می‌تواند محدودکننده باشد.

  • ادغام تراکنش:
    ترکیب تراکنش‌های متعدد در یک تراکنش واحد می‌تواند کارایی را افزایش دهد.

راه حل نهایی مقیاس‌پذیری چیست؟

هیچ راه‌حل واحدی برای حل مشکل مقیاس‌پذیری بلاکچین وجود ندارد. ترکیبی از افزایش حجم بلاک، استفاده از لایه‌های دوم، تغییر مکانیسم‌های اجماع و بهبود زیرساخت‌های شبکه می‌تواند در نهایت مسیر مقیاس‌پذیری پایدار را برای بلاکچین‌ها فراهم کند.

در آینده، بلاکچین‌هایی که بتوانند تعادل بین مقیاس‌پذیری، امنیت و عدم تمرکز را حفظ کنند، پیشتاز این صنعت خواهند بود.

مقایسه بلاکچین‌ها از نظر مقیاس‌پذیری

مقایسه مقیاس‌پذیری بلاکچین‌های مختلف نشان می‌دهد که هر شبکه راهکارهای متفاوتی برای مدیریت تراکنش‌ها دارد:

  • بیت‌کوین: با پردازش حدود ۷ تراکنش در ثانیه، از شبکه لایتنینگ به عنوان راهکار لایه دوم برای افزایش مقیاس‌پذیری استفاده می‌کند.

  • اتریوم: قادر به پردازش حدود ۱۵ تا ۳۰ تراکنش در ثانیه است و به کمک رول‌آپ‌ها و برنامه‌ریزی برای شاردینگ قصد دارد مقیاس‌پذیری خود را بهبود بخشد.

  • سولانا: با طراحی بهینه و استفاده از اجماع ترکیبی، بیش از ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پردازش می‌کند.

مطلب پیشنهادی: آشنایی با شبکه سولانا

  • آوالانچ: با معماری چندزنجیره‌ای خود توانایی پردازش حدود ۴۵۰۰ تراکنش در ثانیه را دارد.

  • پالیگان: به عنوان یک زنجیره جانبی برای اتریوم عمل می‌کند و بیش از ۶۵ تراکنش در ثانیه پردازش می‌کند.

هرکدام از این بلاکچین‌ها مزایا و چالش‌های خاص خود را در زمینه مقیاس‌پذیری دارند و انتخاب بهترین شبکه به نیازها و کاربردهای مورد نظر بستگی دارد

نمونه‌های واقعی از مشکلات مقیاس‌پذیری

  • اتریوم: در سال 2021 هنگام رونق DeFi و NFT، کارمزد گس (هزینه تراکنش) اتریوم به شدت افزایش یافت.

  • سولانا: به علت ازدحام شبکه چندین بار از دسترس خارج شد و نشان داد سرعت بالا به تنهایی کافی نیست.

آینده مقیاس‌پذیری بلاکچین

پروژه‌هایی مانند Celestia و zkSync در حال توسعه راهکارهای جدید برای مقیاس‌پذیری به صورت ماژولار و بدون ریسک امنیت و تمرکززدایی هستند. همچنین مفاهیمی مانند بلاکچین‌های لایه صفر (Layer 0) نیز در حال ظهور هستند.

تاثیر مقیاس‌پذیری بر دیفای، NFT وWeb3

مقیاس‌پذیری بالاتر باعث رشد دیفای، NFT و اپلیکیشن‌های Web3 می‌شود، زیرا کارمزد کمتر و تایید سریع‌تر تراکنش‌ها تجربه کاربری بهتری ایجاد می‌کند و موانع ورود به اکوسیستم را کاهش می‌دهد.

با بهبود مداوم مقیاس‌پذیری، آینده‌ی بلاکچین نویدبخش جهانی سریع‌تر، ارزان‌تر و گسترده‌تر خواهد بود.

جمع بندی

مقیاس‌پذیری یکی از حیاتی‌ترین چالش‌های پیش روی فناوری بلاکچین است. بدون راهکارهای مؤثر برای بهبود مقیاس‌پذیری، بلاکچین‌ها قادر به پاسخگویی به نیازهای روزافزون کاربران نخواهند بود. راهکارهایی همچون افزایش حجم بلاک‌ها، استفاده از لایه‌های دوم، تغییر مکانیسم اجماع و به‌کارگیری شاردینگ، هرکدام سهم مهمی در ارتقاء عملکرد شبکه‌های بلاکچینی دارند.

با پیشرفت پروژه‌های نوآورانه و تلاش مداوم توسعه‌دهندگان، آینده‌ای قابل تصور است که در آن بلاکچین‌ها بتوانند بدون قربانی کردن امنیت یا غیرمتمرکز بودن، پاسخگوی میلیون‌ها تراکنش در ثانیه باشند. در نهایت، موفقیت در حل مشکل مقیاس‌پذیری، مسیر را برای پذیرش گسترده‌تر فناوری بلاکچین در اقتصاد جهانی هموار خواهد کرد

8بازدید
0اشتراک گذاری

دیگر مقالات